Słońcem otuleni...

Henryk Rusicki

"Stało  się"

Beztroski świt

otworzył podkrążone  oczy

leniwie wstaje

ziewające  słońce

wiatr rozwiesza na niebie

puszyste pierzyny obłoków

a blady księżyc

szuka zgubionych nocą

kropli rosy.

Wiosna w zielonej sukience

maluje stokrotki

na soczystym dywanie trawy

zmęczone brzozy

czekają na dostawę liści

słowik z orkiestrą

ćwiczy  nieznane melodie

a śpiący na miedzy zając

myśli że nic się nie stało

Wreszcie jest pięknie... Słońce rozpieszcza nas swoją obecnością i sprawia, że wszystko wokół nabiera blasku. Delikatny wiatr dodaje swieżości.  Puchate obłoki, płynące leniwie po błękitnym niebie, wprawiają w doskonały nastrój. Nieco pobudzone pszczoły pracują w pocie czoła, ptaki juz od świtu śpiewają niestrudzone. Gwar radosnych dzieci słychać do poźna. Zapach skoszonej trawy rozciąga się wokoło. W końcu to już połowa maja. Długo na te chwile czekać nam pszyszło, ale warto było cierpliwością się wykazać. Teraz wszystko wydaje się prostsze. Nowe nadzieje, plany, marzenia. I choć z pewnością deszcz i ponure dni znów do nas powrócą, Matka Natura nie będzie zbyt długo łaskawością swoją nas obdarzać, to łapmy każdy ciepły promyk, każdą chwilę. Cieszmy się sobą, uśmiech bezinteresowny doceńmy w pełni, zgromadźmy w sobie pokłady energii, by działać wciąż co dzień na pełnych obrotach. Wierzę, że uda się to nam wszystkim, bo wreszcie słońcem jesteśmy otuleni, bo wreszcie jest tak pięknie...

Ania